Mbrëmja nuk është fund, është pasqyrë.

Na tregon se çfarë bëmë sot dhe çfarë mund të bëjmë nesër.

Dhe nëse sot kemi ecur vetëm, nesër duhet të ecim bashkë.

Sepse asnjë ndryshim nuk ndodh kur secili është i veçuar.

Ndryshimi ndodh kur zemrat e lidhura bëhen një zë i përbashkët.

Kur guximi i njërit bëhet forcë e të gjithëve.

Shpresa nuk lind nga një lider i vetëm, as nga një fjalë e madhe.

Shpresa lind kur njerëzit e zakonshëm, me duar të zakonshme, me ditë të zakonshme, vendosin të mos dorëzohen.

Dhe nga ky vendim, nata shndërrohet në agim.

Sot mbrëmja na kujton se Shqipëria nuk bëhet nga një, por nga ne.

Dhe nesër duhet të ecim bashkë, që shpresa të mos jetë ëndërr, por realitet.

Recent Posts