top of page

Ka një moment kur heshtja nuk është më shenjë durimi

ree


Ka një moment kur heshtja nuk është më shenjë durimi.


Është dorë që mban derën e padrejtësisë hapur.


Është dritare e mbyllur që lë errësirën brenda.


Është nënshkrim i padukshëm mbi një marrëveshje me padrejtësinë.



Në një vend ku ligji zbatohet si mjet kundër të pambrojturit dhe si mburojë për të pushtetshmin, të heshtësh është të pranosh.



Të pranosh që gjykatat janë terrene të heshtura ku fiton jo e drejta, por e fuqishmja.



Të pranosh që e vërteta nuk ka ku të ulet, sepse tryeza është e zënë nga gënjeshtra.



Heshtja e qytetarit është oksigjeni i korrupsionit.


Heshtja e intelektualit është plumbi në shpinë të shpresës.


Heshtja e politikanit është vula mbi varrin e drejtësisë.



Nuk ka demokraci që mbahet me njerëz që shohin dhe s’flasin.


Sepse ajo nuk është më demokraci, por një skenë ku luhet drama e një kombi që e humbi zërin.



Të flasësh është akt lirie. Të veprosh është akt nderi.



Të heshtësh, kur padrejtësia është para syve, është të bëhesh pjesë e saj.



 
 
 

Comments

Rated 0 out of 5 stars.
No ratings yet

Add a rating
bottom of page