Letër falënderimi dhe mirënjohjeje për Arian Galdinin!

Nga Kristina Nano

Kryetare e Lëvizjes Rinisje (LRE)

Doktorante në Leadership, James Madison University (JMU), SHBA

I dashur Arian,

Ka fjalë që nuk shkruhen për të përfunduar në letër, por për të mbajtur frymë, ka vlera që nuk shpallen, por ndjehen si prani e heshtur në çdo akt, në çdo shërbesë, në çdo njeri që rri drejt edhe kur bota rrëzohet.

Kjo letër është një falënderim i tillë, jo për të mbyllur një kapitull, por për të rrokur me mirënjohje madhështinë e një rrugëtimi që ka lindur frymë.

Në historinë e popujve, shumë kanë folur për ndryshim, pak kanë ditur ta mishërojnë atë pa zhurmë, me durim, me qetësi e me karakter.

Ti, Arian, e more këtë rrugë pa siguri, pa pasuri, pa sponsorë, por me një busull që s’u devijua kurrë, ndërgjegjen.

Ti e ktheve një telefon të vetëm në mikrofon të shpresës, një faqe të vetme në shtrat të besimit, një zë të vetëm në komunitet moral.

Kështu lindi LRE, jo si projekt i ambicjes, por si shërbesë e njeriut ndaj të vërtetës.

Në një kohë ku fjala ishte e konsumuar, ti ia riktheve kuptimin, në një shoqëri ku moralin e quajtën naivitet, ti e bëre forcë që ndriçon, në një sistem që ushqen cinizmin, ti ngrite kulturën e besës, të virtytit dhe të dashurisë për vendin.

Ti e mëson Shqipërinë se nuk duhet të kërkojë shpëtimtarë, por shembuj.

Dhe shembulli yt është vetë përkufizimi i udhëheqjes morale që ne studiojmë në universitetet më të mira të botës, lidershipi që udhëheq pa imponuar, që rrit të tjerët duke rritur edhe veten, që e kthen pushtetin në përgjegjësi dhe fjalën në provë.

Në librat e shkencës së udhëheqjes, Burns flet për “transformational leadership”, Greenleaf për “servant leadership”, Heifetz për “adaptive leadership”.

Por në veprën tënde, këto koncepte marrin formë shqiptare, Lidershipi i Qetësisë që Ndriçon.

Ti nuk u more me mbledhje turmash, por me rritje ndërgjegjesh.

Ti nuk kërkove ndjekës, por bashkudhëtarë.

Ti nuk ngrite kulla pushteti, por themele morali.

LRE, nën udhëheqjen tënde, u bë shkolla e parë shqiptare e karakterit politik, një lëvizje që nuk jeton nga zhurma, por nga përmbajtja, që nuk ofron premtime, por shembuj, që nuk flet për njerëzit, por me njerëzit.

Ti e ktheve politikën në gjuhë të ndërgjegjes.

Dhe kjo është arritja që asnjë rotacion nuk mund ta zbehë, sepse ideali që lind nga karakteri nuk shuhet, vetëm piqet.

Sot, teksa unë marr drejtimin e kësaj Lëvizjeje, dua ta bëj të qartë një të vërtetë që s’ka nevojë për retorikë:

Rruga jote nuk do të ndërpritet, do të vazhdojë.

Jo si imitim, por si evolucion i besës që ngrite.

Nën drejtimin tënd, LRE u bë parti e Neoshqiptarizmit, ajo filozofi që bashkon mendimin me shpirtin, traditën me modernitetin, arsyen me ndjenjën, Shqipërinë me Perëndimin.

Ajo ide që nuk kërkon ta shpikë kombin nga e para, por ta ndriçojë nga brenda.

Ne do ta mbajmë këtë rrugë me të njëjtën frymë, me Dalezotësi ndaj çdo padrejtësie,

me Prindërim Publik në çdo vendimmarrje,

me konservatorizëm human që e sheh tregun si mjet dhe njeriun si qëllim,

me opozitarizëm moral, jo për të kundërshtuar emra, por për të korrigjuar sjellje, me qëndrim proamerikan dhe properëndimor, sepse qytetërimi nuk është luks gjeopolitik, është detyrim moral.

Ne do të vazhdojmë ta ndërtojmë Lëvizjen si Partinë e së Djathtës Humane, që beson se forca e kombit nuk qëndron në numra, por në njerëz të mirë që i shërbejnë të vërtetës.

Në udhëtimin tënd, Arian, çdo baltë u kthye në argjilë karakteri, çdo shpërfillje në provë durimi, çdo goditje në shkallë rritjeje.

Ti e mësoje Shqipërinë se qëndrimi është forma më e lartë e fitores.

Sot, të gjithë ne që vijmë pas, e kemi për detyrë ta ruajmë këtë busull.

Ne nuk do ta shohim LRE-në si strukturë, por si kujdes të përditshëm për shpresën.

Nuk do ta përdorim idealin si flamur, por si mënyrë jetese.

Në këtë përvjetor të pestë, me gjithë respektin që më takon si kryetare, dua të them me zë të qetë dhe me bindje të thellë:

Pa Arian Galdinin, LRE nuk do të ishte lëvizje, do të ishte veç fjalë.

Sepse fjalët i bën kushdo, por dritën e ndez vetëm ai që beson.

Në çdo shoqëri, ka njerëz që e shohin kohën si stinë, dhe ka pak që e shohin si mision.

Ti i përket atyre të dytëve.

Ti nuk u mjaftove të ishe në kohë, ti u bëre kuptimi i kohës për shumë prej nesh.

Në emrin tim dhe të gjithë Lëvizjes, dua të të shpreh mirënjohjen më të thellë, për frymën që linde, për besën që ndërtove, për standardin që ngrite, për karakterin që nuk e shitje kurrë, edhe kur heshtja dukej më e lehtë se qëndrimi.

LRE do të ecë në këtë udhë, me mendjen e kthjellët të doktrinës që ngrite dhe me ndjenjën e thellë të përgjegjësisë që lëshove.

Ne do ta çojmë më tej vizionin tënd, duke e bërë Rinisjen jo vetëm lëvizje politike, por doktrinë kombëtare të karakterit dhe të virtytit.

Në emër të brezit të ri të Lëvizjes,

në emër të çdo njeriu që e gjeti veten në këtë besëlidhje, të them me përulësi dhe krenari të njëjtë:

Faleminderit, Arian Galdini.

Faleminderit për dritën që ndeze, për rrugën që hape dhe për Shqipërinë që deshe.

Rrugëtimi yt s’ka mbaruar, ai thjesht po vazhdon me ne, në çdo hap, në çdo ideal, në çdo ndriçim të ri që do të vijë.

🇦🇱

Kristina Nano

Kryetare e LRE - Rinisja

Doktorante në Leadership

James Madison University - SHBA