Madhështia e jetës nuk qëndron në zhurmën që lë pas, por në paqen që mbjell me praninë tënde

Madhështia e jetës nuk qëndron në zhurmën që lë pas, por në paqen që mbjell me praninë tënde.

Njeriu nuk është bërë për të pushtuar botën, por për ta kuptuar dhe përqafuar me përulësi, me përgjegjësi, me mirënjohje.

Në këtë jetë kalimtare, ku gjithçka i përket harresës, ajo që mbetet është dëlirësia me të cilën i ke thënë po të mirës dhe jo shpërblimit të lehtë.

Sepse virtyti nuk është shkallë për t’u ngjitur, por rrënjë për të qëndruar.

Dhe kur gjithçka dridhet, njeriu që është rrënjë nuk lëkundet.

Sepse ka rrënjosur veten jo në ego, por në dritën e një të vërtete që nuk vdes.