Mbi debatin me Janin dhe Arsenin për të ardhmen e LRE!

Gent Sinani
Sep 29
3 min read

Nga Gent Sinani

NënKryetar i LRE

Të dashur vëllezër Jani dhe Arsen,

Ky debat që po zhvillojmë është një dhuratë e madhe për Lëvizjen tonë.

Ai dëshmon se LRE është vërtet një familje ku fjala nuk përdoret për të ndarë, por për të pasuruar, ku mendimi nuk shërben për të përjashtuar, por për të ndriçuar.

Ju të dy keni sjellë qëndrime që mbajnë brenda të vërteta të mëdha, Jani, me vizionin tënd të hapjes së negociatave mbi baza parimore e programore, Arsen, me theksin tënd të qartë mbi autenticitetin dhe vetëqëndrueshmërinë e LRE.

Unë dua të shkoj edhe më thellë, duke sjellë një këndvështrim të tretë që buron nga pyetja thelbësore, si do të vendoste Arian Galdini?

Sepse në fund, misioni ynë është i lidhur ngushtë me filozofinë dhe shembullin e themeluesit tonë.

1. Misioni përpara aritmetikës

Themeluesi ynë kurrë nuk do ta kishte parë politikën si çështje kalkulimesh të ftohta.

Për të, pyetja nuk ishte asnjëherë “çfarë fitojmë?”, por “çfarë dëshmojmë?”.

Nëse një aleancë ose një mbështetje ndaj një kandidati përbashkues do ta forconte të djathtën humane, do t’i jepte qytetarëve shpresë të matshme dhe do ta mbante të pastër misionin tonë, atëherë ai do të kishte dialoguar me guxim.

Nëse një marrëveshje do të ishte thjesht aritmetikë votash, ai do të kishte qëndruar i vetëm, por i kthjellët.

2. Dialogu si provë pjekurie

Unë besoj se LRE nuk duhet të ketë frikë nga dialogu.

Një lëvizje që mbyllet brenda vetes, rrezikon të kthehet në një sekt të vogël.

Një lëvizje që guxon të hapë dialog mbi baza të qarta vlerash dhe të ruajë integritetin e saj, dëshmon pjekuri dhe vetëbesim.

Dialogu nuk është kompromis në vetvete. Kompromis bëhet kur humbet misioni. Dialog bëhet kur e forcon atë.

3. Shembujt e historisë politike

Në politikën botërore, forcat që kanë mbetur të gjalla në histori nuk janë ato që u mbyllën hermetikisht, as ato që u shkrinë menjëherë në aleanca pa identitet.

Janë ato që ditën të ndërtojnë identitetin e tyre të fortë dhe më pas të hyjnë në dialog me të tjerët nga pozita force morale.

Kristian-demokratët europianë pas Luftës së Dytë Botërore nuk u izoluan, por as nuk u shkrinë.

Ata u formësuan dhe pastaj u bashkuan mbi baza parimesh, duke udhëhequr kontinentin. Ky është mësimi për ne.

4. Përtej frikës së tretjes

Arsen, frika jote për humbjen e identitetit është e drejtë. Por identiteti nuk humbet nëse ne hyjmë në tryeza me zë të kthjellët. Identiteti humbet kur heshtim, kur bëhemi të parëndësishëm, kur qytetari nuk e dëgjon më zërin tonë.

Përkundrazi, një zë i veçantë që hyn në dialog për të mbrojtur vlera, i rrit peshën vetvetes.

Ne nuk duhet të kemi frikë nga pjesëmarrja, duhet të kemi frikë vetëm nga humbja e shpirtit.

5. Mësimi i themeluesit

Nëse sot Arian Galdini do të pyetej për kandidatin e përbashkët të opozitës në Tiranë, ai do të kishte thënë: “Po, nëse kandidati mishëron virtytin, karakterin dhe vizionin e së djathtës humane. Jo, nëse kandidati është produkt i pazareve dhe i aritmetikave.”

Ky është kriteri që duhet të udhëheqë edhe ne.

Jo zgjedhje për zgjedhje, por zgjedhje për mision.

6. Debati si shenjë shëndeti

Debati që po zhvillojmë mes nesh është në vetvete një dëshmi e shëndetit të Lëvizjes.

Ai tregon se jemi një familje politike ku ka vend për mendim të ndryshëm, për respekt e dashuri të ndërsjellë.

Kjo është prova më e fortë se LRE është ndryshe.

Sepse aty ku të tjerët shohin përçarje, ne shohim pasuri.

Aty ku të tjerët e mbyllin fjalën, ne e hapim.

Unë mbetem i bindur se LRE duhet të mbajë gjithmonë mendjen hapur për dialog, por zemrën të patundur për misionin.

Ne duhet të hyjmë në çdo diskutim si mbrojtës të së djathtës humane, jo si pjesëmarrës në pazare.

Të jemi ura, jo ishull.

Të jemi melodi e re që herët a vonë do të udhëheqë simfoninë, pa humbur kurrë tingullin e saj të veçantë.