Mbi unicitetin e LRE dhe shtegun e vetmisë së zgjedhur!

Gent Sinani
Oct 1
4 min read

Nga Gent Sinani

NënKryetar i LRE

Të dashur vëllezër, Jani dhe Arsen, miq të Lëvizjes, qytetarë që e kërkoni dritën në politikë,

Në këtë debat të madh që kemi hapur mes nesh, dua të ndalem mbi një pikë themelore, që është gur themeli i Rinisjes, uniciteti i LRE dhe panevoja jonë për t’u konsideruar nga Regjimi apo nga partitë e tij.

Në këtë pikë na duhet të kujtojmë fjalën e themeluesit tonë, Arian Galdini, kur e përkufizoi LRE-në si një “Shteg të Vetmisë së Zgjedhur”.

Ky shteg nuk është izolim, nuk është shmangie nga jeta politike, por është rruga e vështirë, e gjatë dhe e pastruar nga kompromiset, që i jep kuptim dhe forcë një misioni të madh.

Vetmia e zgjedhur është privilegj, është lavdi e pakicës që zgjedh të mbetet e pakthyeshme në të vërtetën e vet, edhe kur shumica bie pre e lojërave të pushtetit.

Filozofia e Unicitetit

Hannah Arendt, tek “The Human Condition”, thoshte se veprimi politik i vërtetë është ai që krijon hapësirë të re, që nuk pranon të jetë i zëvendësueshëm nga askush tjetër.

LRE është pikërisht kjo, një hapësirë e re, një gjuhë e re, një doktrinë që nuk imiton dhe nuk riprodhon gjuhët e konsumuara të regjimit.

Edmund Burke, themeluesi i konservatorizmit modern, na mësonte se tradita dhe dinjiteti nuk maten me momentin, por me qëndrueshmërinë për të mbrojtur atë që është e drejtë përtej tundimeve të çastit.

LRE është tradita e re që lind nga rrënjët e shpirtit shqiptar dhe nga memoria e dhimbjes dhe e shpresës së një kombi që kërkon rigjenerim.

Shtegu i vetmisë së zgjedhur

Arian Galdini e ka quajtur këtë rrugë të LRE-së “shteg i vetmisë së zgjedhur”.

Ai e kuptoi se në politikën shqiptare, ku partitë e regjimit i shohin qytetarët si klientë, vetmia është akt i lirisë.

Vetmia e LRE nuk është heshtje, është qëndrim.

Nuk është shmangie, është përzgjedhje.

Vetmia është ajo që na mbron nga ngjyrat e përkohshme dhe që na ruan të pastër, derisa fjala jonë të bëhet aq e fortë sa askush të mos e injorojë dot më.

Në traditën e filozofisë perëndimore, kjo është ajo që Kierkegaard e quajti “vetmia e njeriut të së vërtetës”, ku i përjetshmi matet jo me numra, por me cilësi të shpirtit.

LRE është kjo vetmi e cilësisë, jo e shumësisë.

Panevoja për të qenë të “pranuar”

Sot, disa pyesin pse LRE nuk konsiderohet nga partitë e regjimit.

Pyetja e vërtetë është, a na duhet kjo konsideratë?

Historia politike e botës tregon se forcat që kanë bërë ndryshim nuk kanë lindur nga aprovimi i regjimeve, por nga refuzimi i tyre.

Kristian-demokratët në Gjermani pas Luftës së Dytë nuk u formësuan se i ftoi dikush në tryezë, por sepse ishin zë i ndërgjegjes që s’pranoi të shuhej.

Lëvizjet civile në SHBA, me Martin Luther King, nuk kërkuan të pranoheshin nga regjimi i padrejtësisë, por të krijonin një rend të ri morali.

Edhe tek ne, LRE nuk ka pse të pritet në korridoret e regjimit.

Sepse misioni ynë nuk është të marrim vend në një tryezë të konsumuar, por të ndërtojmë tryezën tonë, ku qytetarët vijnë jo si klientë, por si bashkëudhëtarë.

Historia e të djathtës humane si dëshmi.

E djathta humane që ne shpallim nuk është një klishe, është një doktrinë që mishëron virtytin, lirinë dhe dinjitetin.

Ky është thelbi i Neoshqiptarizmit që Galdini formësoi, një të djathtë që nuk e mat veten me vendet e marra në pazare, por me trashëgiminë morale që lë pas.

Kjo është arsyeja pse LRE është unikale, sepse nuk ka për qëllim të jetë një tjetër version i së vjetrës, por të jetë udhë e re, shteg i hapur për brezat.

Virtus dhe Kairos

Dua të kujtoj dy nocione të lashta që shpjegojnë më së miri misionin tonë.

Virtus, virtyti romak, që thoshte se vepra politike nuk është veprim i rastësishëm, por është gjithmonë akt karakteri.

LRE nuk do të bëjë kurrë veprime pa karakter, vetëm për të marrë vend në skenë.

Kairos, koha e duhur sipas grekëve të lashtë, momenti kur duhet të veprosh jo sepse të ftojnë të tjerët, por sepse rrethanat bëjnë që e vërteta jote të bëhet e pamohueshme.

LRE është në këtë proces, duke qëndruar e palëkundur në vetminë e saj, po pret dhe po ndërton kairos-in e vet politik.

Manifest i shtegut të vetmisë së zgjedhur

Unë shpall me bindje se:

LRE nuk ka nevojë të konsiderohet nga partitë e regjimit për të qenë e gjallë.

Ne jemi të gjallë sepse jemi të vërtetë, jo sepse na japin vend të tjerët.

Ne nuk kërkojmë ftesa, sepse ftesa jonë është dhënë nga historia dhe nga brezat që kërkojnë rigjenerim.

Ne nuk shkojmë pas tavolinave të vjetra, sepse po ndërtojmë tavolinën tonë, me gjuhën tonë, me misionin tonë.

Të dashur vëllezër, uniciteti i LRE është ky, ne jemi një shteg i vetmisë së zgjedhur, jo një derë që pret të hapet nga të tjerët.

Në këtë shteg, ne nuk jemi të izoluar, sepse kemi shoqërinë që kërkon dritë.

Ne nuk jemi të harruar, sepse kemi historinë që kërkon ringritje.

Ne nuk jemi të dobët, sepse kemi misionin që nuk shuhet.

Arian Galdini na la amanet këtë shteg.