.png)
Rubrika Ditore: Historiku i së Djathtës Shqiptare (1912–2025) Dita 28. 28 Korrik 2025
- Arian Galdini
- Jul 28
- 2 min read
At Marin Sirdani (1885–1962)
Ai nuk kërkoi lavdi.
Asnjëherë nuk u ngjit në tribunë.
Ai zgjodhi fjalën e matur, rrënjën e thellë dhe dritën që rri brenda, si çdo konservator i vërtetë që ndriçon pa u shfaqur.
At Marin Sirdani, françeskan, dijetar, historian, mësues, është figura e djathtë shqiptare që nuk u ndot nga politika, nuk u ngatërrua me pushtetet, nuk u përkul ndaj kohës. Ai nuk ishte njeri i zërit, por i kujtesës. Dhe për këtë, ai është ndër më të shenjtët e kësaj rubrike.
I lindur në Bogë të Shalës më 1885, formuar në Itali dhe kthyer për të shërbyer në Shkodër, ai u bë mësues i brezave, mbledhës i kujtesës, kultivues i ndërgjegjes historike dhe etike. Në shkrimet e tij, ai riktheu në vetëdijen shqiptare periudha të lëna në pluhur, nga mesjeta deri te rilindja, dhe ndërtoi me përpikmëri skeletin e një të djathte kombëtare që ka në themel, kujtesën, rendin, ndershmërinë dhe përulësinë.
Ai nuk bëri thirrje për “ndryshim”, sepse e kuptonte se forca e vërtetë e një kombi është aftësia për të ruajtur atë që ka vlerë, jo për ta braktisur.
Ai nuk shkroi për t’u lavdëruar, shkroi që të mos harrohet. Për të, historia nuk ishte pasion, por përgjegjësi.
Dhe teksti, jo krenari, por akt shërbimi ndaj së vërtetës.
Gjatë gjithë jetës, ai nuk u përfshi në asnjë qeveri, as në kolaboracion, as në pazar. Qëndroi françeskan, mësues dhe dëshmitar i heshtur i një Shqipërie që kërkon të qëndrojë.
Vdiq në Shkodër më 1962, pa bujë, por me nderin e burrit që s’kishte nevojë të justifikohej, sepse s’kishte ç’të fshihte.
Sot, At Marin Sirdani është figura e një të djathte që nuk shpiket, por trashëgohet, që nuk bërtet, por kujton, që nuk kërkon të sundojë, por të qëndrojë.
Ai është themeletor i një kulture politike që buron nga etika, dhe jo nga retorika.
Comments