Heshtja nuk është mungesë

Ka ditë kur zhurma është gjithkund.

Nuk dëgjon më veten, nuk dëgjon më as tjetrin.

Gjithçka është zë i jashtëm që kërkon të dominojë.

Dhe ndonjëherë, e vetmja gjë që të shpëton është të ndalosh pak.

Të mos flasësh menjëherë. Të mos shkruash gjithmonë.

Të heshtësh jo nga frika, por nga nevoja për të dëgjuar.

Heshtja nuk është mungesë.

Është një hapësirë që e bën zërin të rikthehet më i kthjellët.

Nëse dimë ta mbajmë këtë hapësirë, dimë edhe si të veprojmë pastaj.