Ka ditë që të mësojnë heshtur se jeta nuk pret t’i bërtasësh

Ka ditë që të mësojnë heshtur se jeta nuk pret t’i bërtasësh.

Ajo ulet pranë teje, si dritë që s’kërkon asgjë.

E shikon, e ndjen dhe kupton se të jesh i gjallë është një fuqi e rrallë.

Jo për të dominuar, por për të pranuar.

Jo për të zotëruar, por për të ndriçuar pak nga pak çfarë ke brenda vetes.

Kur ndal dhe sheh qartë, kupton se edhe më e thjeshta, një gotë ujë, një frymë, një njeri që të kupton, është shenjë që ende ka dritë në botë.

Në fund të ditës, më shumë se çdo gjë tjetër, mbetet mënyra si e ke ndjerë këtë botë.

Nëse je bërë dritë në vendin tënd të vogël, edhe për një çast, ke qenë plotësisht njeri.