top of page

Mendime Shpirti: Zemra që ruan dritën!

ree

Nga Arian Galdini


Errësira vërshon mbi botë si dallgë pa breg.

Mashtrimi çan brigjet si lumë i tërbuar.

Korrupsioni mbulon sheshet si baltë që mbyt frymën.

Ajri rëndon nga fjalë të rreme, nga premtime të kalbura, nga lakmia që digjet si zjarr i pangopur.

Por jo përmes meje. Jo brenda meje.


Njeriu nuk ndalon dallgën e errësirës.

Njeriu nuk mbyll erën e gënjeshtrës.

Njeriu nuk shuan tërmetin e së keqes.

Por njeriu mban një pushtet më të madh, të mos e lejojë të hyjë në brendi.


Kur gënjeshtra prek zemrën, drita shuhet.

Kur ndërgjegjja përkulet, njeriu thyhet.

Kur shpirti pranon terrin, ai bie pa luftuar.


Unë zgjedh të jem tokë e thatë mes përmbytjes.

Gur i palëvizur mes rrjedhës.

Flakë e vogël që nuk shuhet në natën më të zezë.

Sepse forca e njeriut nuk është të shembë errësirën, por të mos e lejojë atë të mbretërojë brenda.

Dhe kur një zë thotë: “Jo brenda meje!”, edhe universi dridhet.


Është e mjaftueshme të jetosh me ndershmëri.

Është e mjaftueshme të flasësh me të vërtetën.

Është e mjaftueshme të mbrosh të drejtën, edhe kur je vetëm.

Të mos shesësh ndërgjegjen për pushtet.

Të mos shesësh shpirtin për ar.

Të mos shesësh dritën për mjegull.


Njeriu nuk matet me çka grumbullon jashtë.

Matet me çka mban brenda.

Një ndërgjegje e palëkundur peshon më shumë se të gjitha pallatet e gënjeshtrës.

Një shpirt i pastër vlen më shumë se të gjitha pasuritë e padrejtësisë.

Një dritë e pathyeshme mbijeton çdo fron të ngritur mbi mashtrim.

Sepse nga çarja lind drita.


E keqja do të përplaset si dallgë.

Do të shtrihet si mjegull mbi ajër.

Do të kërkojë të mbulojë çdo hapësirë.

Por drita e ruajtur brenda nuk shitet, nuk thyhet, nuk shuhet.


Sepse shpirti që mban flakën është kështjella që sfidon çdo stuhi.

Ndërgjegjja e pasur me dritë është tempulli që s’e çan asnjë natë.

Drita e brendshme është qielli që nuk shembet kurrë.


Jeta është plot tundime.

Do të të thërrasin të heshtësh kur duhet të flasësh.

Do të të tundojnë me pasuri që të mbyllësh sytë.

Do të të shtyjnë të pranosh padrejtësinë si zakon.

Por nëse e mban zjarrin gjallë, nuk je i mundur.

I vetëm je më i madh se turma.

Heshtja jote peshon më shumë se zhurma e botës.


Të mbrosh flakën mes stuhisë kërkon kurajë që nuk blihet.

Të qëndrosh i papërlyer mes baltës kërkon dritë që nuk shuhet.

Të thuash “Jo” kur bota thotë “Po” kërkon shpirt që nuk thyhet.


Bota nuk shpëtohet nga një hero i vetëm.

Bota shpëtohet nga shpirtra të pastër që çdo ditë thonë: “Jo brenda meje.”

Një shpirt i tillë është më i fortë se një ushtri.

Një ndërgjegje e palëkundur është më e fortë se çdo mur.

Një dritë e pavdekshme i mbijeton çdo pushteti.


Mos e shisni shpirtin tuaj.

Mos pranoni çmim për dritën tuaj.

Ajo që s’ka çmim, ajo që s’shuhet, ajo që s’thyhet është mburoja që mban njeriun gjallë.


Përmbytja mund të derdhet mbi çdo gjë.

Por shpirti që ruan dritën mbetet qiell i palëkundur.


Arian Galdini



Whispers of the Soul:


Where the Heart Guards the Light!


By Arian Galdini


Darkness surges upon the world like a shoreless wave.

Deceit bursts like a river breaking its banks.

Corruption spills like mud drowning the squares.

The air thickens with false words, hollow promises, and greed burning like an endless fire.

But not through me. Not within me.


Man cannot halt the wave of darkness.

Man cannot silence the winds of lies.

Man cannot still the earthquake of evil.

But man holds one greater power, to keep it from entering within.


When deceit enters the heart, the light goes out.

When conscience bends, man breaks.

When the spirit admits shadow, it falls without a fight.


I choose to be dry land in the flood.

An unmoved stone in the torrent.

A small flame unquenched in the blackest night.

For man’s strength is not to topple darkness, but to keep it from ruling within.

And when a voice cries: “Not within me!”, even the universe trembles.


It is enough to live with honesty.

It is enough to speak the truth.

It is enough to defend the right, even alone.

To never sell conscience for power.

To never sell the soul for gold.

To never sell the light for mist.


Man is not measured by what he gathers without.

He is measured by what he keeps within.

An unyielding conscience weighs more than all palaces of lies.

A pure spirit outweighs all the wealth of injustice.

An undying light outlives every throne raised on deceit.

For from the fracture, light is born.


Evil will crash like a wave.

It will spread like mist across the air.

It will seek to darken every path.

But the light preserved within cannot be sold, cannot be broken, cannot fade.


The soul that holds the flame is the citadel that defies every storm.

The conscience alight with truth is the temple no night can breach.

The light within is the sky that never falls.


Life is full of temptations.

They will summon you to silence when you must speak.

They will tempt you with riches to close your eyes.

They will press you to accept injustice as normal.

But if you keep the fire alive, you are not defeated.

Alone, you are greater than the crowd.

Your silence weighs more than the world’s noise.


To guard the flame amid the storm demands courage beyond price.

To remain unstained in the mire demands light that never dims.

To say “No” when the world says “Yes” demands a spirit that never breaks.


The world will not be saved by a single hero.

The world will be saved by pure souls that each day declare: “Not within me.”

Such a soul is stronger than an army.

An unyielding conscience stronger than any wall.

An eternal light outlives every power.


Do not sell your soul.

Do not trade your light.

What has no price, what cannot be broken, what cannot fade, is the shield that keeps man alive.


The flood may cover all things.

But the soul that guards the light remains an unshaken sky.


Arian Galdini

 
 
 

Comments

Rated 0 out of 5 stars.
No ratings yet

Add a rating
bottom of page