🇦🇱 Një Ditë që Mbetet

Ka ditë që nuk mbarojnë kur perëndon dielli.

Ka çaste që nuk thahen në kujtesë.

Ka ndjenja që nuk mund të thuhen veçse me heshtje mirënjohjeje.

Sot ishte një nga ato ditë.

Në mjediset e Akademisë së Shkencave, u mbajt zyrtarisht nga vetë Akademia e Shkencave dhe nga Instituti i Historisë promovimi i librit tim “Neoshqiptarizmi.”

Një vepër që nuk lindi për t’u lexuar thjesht, por për të zgjuar ndërgjegje, për të kërkuar të pathënat, për të ngulur themele të reja në një tokë ku shumëçka është bërë rërë.

Fakti që kjo vepër u vlerësua nga institucionet më të larta shkencore dhe historike të kombit tonë, është më shumë se nder.

Është një dëshmi.

Një dëshmi se edhe në një kohë të zhurmshme, të lodhur, të mjegullt, ende ka mendje që dëgjojnë heshtjen, ende ka sy që kërkojnë rrënjët, ende ka institucione që guxojnë të vënë peshën e tyre në anën e vetëdijes dhe jo të harresës.

🌿 Mirënjohje e pafund për Akademinë e Shkencave të Shqipërisë dhe Institutin e Historisë.

🌿 Mirënjohje të veçantë për Prof. Hamit Kaba dhe Prof. Gjergj Sinani, që me fjalët dhe praninë e tyre i dhanë gravitet e përmasë një ideje që nuk kërkon lavdi, por përgjegjësi.

Neoshqiptarizmi nuk është një libër.

Është një shkëndijë në një errësirë që rrezikon të bëhet zakon.

Është një manifest i ndërgjegjes kombëtare, në një kohë ku globalizmi pa rrënjë po shndërrohet në një vorbull që gëlltit identitete, gjuhë, kultura dhe vetë shenjtërinë e qenies kombëtare.

Jetojmë në një botë që po riorganizohet.

Epoka e vjetër po bie pa zhurmë, ndërsa një rend i ri lind në dhimbje dhe pasiguri.

Blloqe të reja formohen, fuqi të reja dalin në pah, konflikte të heshtura kthehen në vorbulla dhe ndarjet e vjetra po shndërrohen në rindarje të reja, me harta të reja dhe axhenda të reja.

Në këtë stuhi globale, asgjë nuk është e rastësishme dhe asgjë nuk ndodh larg nesh. Shqipëria nuk është jashtë botës.

Ne jemi brenda saj.

Por, a jemi gati?

Neoshqiptarizmi është thirrja që bën gati shqiptarin për epokën që vjen.

Sepse nuk mund të përballosh asnjë të ardhme pa e ditur kush je.

Nuk mund të mbijetosh në asnjë rend të ri pa një projekt tëndin.

Nuk mund të ecësh përpara si një komb i lirë, nëse nuk je ngjizur me kujtesë, me rrënjë, me vlera, me doktrinë, me vetëdije, me vizion.

Neoshqiptarizmi nuk kërkon të kthejë pas kohën.

Ai kërkon të ngre ndërgjegjen shqiptare në lartësinë e kohës që po vjen.

Ai është kthimi tek vetja për të mos u humbur në të tjerët.

Është bashkimi rreth thelbit, jo rreth interesit.

Është projekti kombëtar që nuk pret të vijë nga jashtë, por që lind nga brenda, si një pakt i ri brezash, si një akt besimi ndaj të nesërmes.

Sot, në këtë ditë të paharruar, nuk u promovua thjesht një libër.

U njoh një thirrje.

U çmua një ide.

U ndez një fije shprese.

U hap një derë që nuk duhet më të mbyllet.

Mirënjohje të gjithëve që ishin aty.

Mirënjohje të gjithëve që e ndiejnë se kjo nuk është thjesht një ide personale, por një domosdoshmëri kombëtare.

Sepse, në një botë që po rindahet, ne ose do të bashkohemi rreth një projekti të përbashkët, ose do të humbasim sërish, të përçarë dhe të paqartë, si hijet e një kombi që nuk i beson më vetes.

🇦🇱

Neoshqiptarizmi është harta.

Por jemi ne që duhet të ecim.

Me respekt, shpresë dhe përgjegjësi,

Arian Galdini

Tiranë, 20 Qershor 2025