Njerëzit e mirë nuk janë të dobët. Janë të rrallë.

Njerëzit e mirë nuk janë të dobët. Janë të rrallë.

Në një botë ku shpejtësia, forca dhe zhurma duken të pathyeshme, njeriu i mirë ngjan si i tejkaluar.

Si një kujtim nga një kohë tjetër.

Por njerëzit e mirë nuk janë të dorëzuar.

Janë të qartë.

Nuk bëjnë pazare me ndërgjegjen.

Nuk rregullojnë kostumin e tyre në një sistem të ndotur.

Ata nuk flasin për të rënë në sy.

Ata rregullojnë veten si një mënyrë për të mos e prishur botën.

Në LRE, ne besojmë te njerëzit e mirë.

Jo si simbolikë romantike, por si bërthamë e vetme e mundshme e ndryshimit.

Sepse vetëm kush mban karakter, mund të ndërtojë një shoqëri që mban lirinë.