Nuk lindim qytetarë. Zgjedhim të jemi.

Asnjë nga ne nuk lind me ndërgjegje të përgatitur.

Asnjë nuk hap sytë e parë me përgjegjësi politike.

Ne mësojmë ta shmangim fajin.

E ushtrojmë lirinë si leje, jo si akt.

Por vjen një ditë kur mendja jep sinjal.

Një gjë nuk na bind. Një padrejtësi nuk e gëlltisim dot më. Një sistem nuk na përfaqëson.

Dhe në atë çast, pa zhurmë, pa tamtame, njeriu zgjohet si qytetar.

Në LRE, ne e dimë se qytetaria nuk është identitet, është akt.

Është vendimi për të mos jetuar më vetëm për vete.

Është refuzimi për të pranuar që shoqëria është gjithmonë e të tjerëve.

Zgjedhja për të qenë qytetar është zgjedhje për të marrë përgjegjësi, jo për të kërkuar faje e fajtorë e aq më pak shpëtimtarë.

Recent Posts